Gasflessen
19 augustus 2016 - Vilnius, Litouwen
Iedereen die wel eens gaat kamperen weet dat je eigenlijk niet zonder gas kunt. Dat geldt voor ons ook. Wij koken erop, de koelkast draait op gas als we stilstaan, de boiler heeft gas nodig en ook de kachel.
Wij zijn vanaf thuis vertrokken met 2 x 11kg of 2 x27 liter propaan, zoals iedereen die wel kent. Die grote grijze flessen van de barbeque. Nu dacht ik dat dat met die flessen wel een europesche standaard zou zijn en dat ik die overal wel om zou kunnen ruilen. Vergeet het maar!! Ik had het natuurlijk van te voren op kunnen zoeken op het alwetende internet, maar dat was ook iets wat er bij ingeschoten was. Wie zei ook alweer een goede voorbereiding is het halve werk? Voor degene die het willen weten; in Nederland hebben wij zogezegd een Duitse fles. Daarmee bedoelen ze dan de aansluiting. In Scandinavie hebben ze een banjonet, in Finland in hebben ze allebei en in de Baltische Staten kan alles.
In Noorwegen, in Oslo om precies te zijn, was onze eerste fles leeg. Dus ik keek op het internet, om te zien waar ik hem om kon ruilen. Toen kwam ik erachter dat ze in Noorwegen een andere aansluiting hebben en dat Europese flessen (o.a. de Duitse) daar niet gevuld mogen worden. Een of andere afspraak van de AGA die daar de enige leverancier is. Nu blijkt dat de lpg in Noorwegen voor 100% uit propaan bestaat en dat je daar eventueel je fles kunt laten vullen, mits je het goede verloopnippeltje hebt. Uiteindelijk hebben we in Kristiansand kunnen vullen. Later nog een keer in Mo I Rana en als laatste in Alta. Nu was die in Alta op zaterdag gesloten en zondag zou het mooi weer worden, dus hebben we niet niet meer gevuld en zijn we naar de noordkaap gereden.
Ondertussen gingen we al iets zuiniger met het gas om; overdag de koelkast indien mogelijk op de zonnepanelen, tussen de middag elektrisch water koken en tosti's op de omvormer, als we op een camping stonden daar douchen en de kachel niet te vaak aan.
Zo zijn we op die manier eigenlijk heel Finland door gereden. Ik dacht dat daar ook wel vulstations zouden zijn, maar dat is niet zo en lpg kennen ze al helemaal niet. In Helsinki moest de 2e fles eraan. Ik dacht dat ik in Estland wel zou kunnen vullen, maar ook dat viel tegen. Ze hebben daar wel lpg, maar niemand heeft het juiste nippeltje en als je er naar vraagt, spreken ze ineens geen Engels meer. Maar toen kwamen we in Riga en daar kan alles. Op de camping aldaar gevraagd en een adres gekregen, wat in de haven bleek te liggen. Wij kwamen daar aan bij een grote lpg terminal (Latvia Propane Gas). Eerst een hele rij vrachtwagens gepasseerd. Die stonden aan de kant van de weg te wachten en toen kwamen we bij de fabriek. Tja, toch maar even de camper aan de kant en binnen maar even vragen. Ik sta aan een balie, komt er een man van achter zijn bureau. Ik vraag of hij Engels spreekt. Een beetje antwoordt ie, en dan vraag ik toch een beetje voorzichtig dat ik gehoord had dat ik hier mijn gasfles kon vullen, en of hij mij eventueel verder kon helpen. Hij kijkt over de balie heen, zegt "ja dat klopt, waar is je fles dan?". Oh dus het kan, toch een beetje verbaasd, nou die staat nog in de wagen, maar ik ben zo terug. Even later sta ik met een lege gasfles onder de modder (bij ons hangen ze aan de onderkant van de wagen) aan de balie, kijkt ie even, belt iemand anders. 15 minuten zegt ie. Nou we zullen zien. Komt er een andere man via het kantoor maar de balie, pakt de fles en even later brengt ie hem ook weer via het kantoor terug. Oke dus dat gaat hier zo. Even bedanken, afrekenen en wegwezen. Staat er achter ons ondertussen een Noor, die ik op de camping ook gezien had, vraagt ie aan mij of ik weet of hij hier ook flessen kan vullen. Ja zeg ik, moet je binnen zijn. Bedankt zegt ie, ik heb van die banjonet aansluitingen en het is best lastig om die te kunnen laten vullen. Gohh...
Jezus Gijs: Mr. Geen betere raad dan voorraad etc. Etc.
Leermomentje(s)
Wel handig dat je weer een volle gasfles hebt.
Elk land heeft zo zijn eigen dingen.
Geniet nog van jullie verdere reis!
Liefs (oma) Fien.
Veel plezier nog